Chris Eijkholt organiseerde een afsluitende wandeling op 30 september voor alle vrijwilligers. Hierbij nodigde hij ook Maarten Ariëns van Foreest Groenconsult uit Arnhem (leverancier van de feromoonvallen) en Frank van den Brink, boomtechnisch adviseur van de gemeente.
Onder leiding van deze twee bomen-experts werd het een interessante wandeling.
Het gezelschap luistert, terwijl Maarten uitleg geeft. Volgens hem zijn onze bemoeienissen zeker niet voor niks geweest. De mineermot heeft dit jaar in mindere mate de witte paardenkastanje aangetast, alhoewel dat niet bij alle bomen in dezelfde mate kon worden vastgesteld. Reden is dat verschillende invloeden een rol spelen bij de mate van aantasting. En dan spreken we niet alleen over de mineermot, maar ook over droogte en verschillende agressieve schimmelsoorten. Ook de standplaats en de conditie van de paardenkastanje zijn bepalend.
Over deze boom zegt Maarten: "Kijk eens hoe groen het blad nog is." Wisten jullie dat het feromoon werkzaam is over een afstand van 500 meter? Dus dat meer bomen profijt kunnen hebben gehad van de vallen? Klik op de foto's voor een vergroting.
Hier het blad van wat dichterbij. Je ziet dat het aangetast is, maar ook nog voldoende groen.
Bij dit blad speelt de droogte van afgelopen zomer een rol. De randen zijn bruin, en het groen trekt zich terug naar het midden.
Het blijft een interessant gegeven dat de motten zich alleen nestelen in de witbloeiende paardenkastanjes. Dus niet in deze roodbloeiende variant. Je ziet dat de motten wel pogingen hebben gedaan, maar ze overleven dat niet.
Op de Prinsesselaan stuiten we nog op een grappige curiositeit: een aangetaste ent van de witbloeiende paardenkastanje op de stam van zijn roodbloeiende broer. Bizar!
